Diary ประจำอะไรซักอย่าง 20/09/2010

ต่อจากตอนที่แล้ว วันนี้ลองเส้นทางวิ่งใหม่ๆดู รู้สึกวิ่งตามถนนมันไม่ work เท่าไร สูดควันไปวิ่งไปไม่น่ารื่นรมณ์เลย คราวนี้เลยกะว่าจะลองเปลี่ยนไปเป็นที่ที่คนชอบมาวิ่งกัน โดยที่ไม่ไกลจากบ้านมาก ตอนแรกได้ยินมาจากแม่ว่าในซอยเรามี "สน.ท่าพระ" อยู่รุ้สึกว่าตรงนั้นจะมีคนไปวิ่งเยอะนะ อีกที่นึงที่นั่งรถผ่านไปกลับระหว่างบ้านกับที่ทำงานประจำนั่นคือ "วงเวียนใหญ่" เห็นคนมาวิ่งทุกวัน ตอนกลางคืนสองสามทุ่มแล้วก้ยังมีคนมาวิ่งอยู่

ในที่สุดก็ตัดสินใจมาที่ "วงเวียนใหญ่" ส่วน "สน.ท่าพระ" ไม่อยากไปเพราะรู้สึกตอนเช้าๆมันเปลี่ยวแล้วจะมีคนวิ่งจรึงหรือเปล่า ดังนั้นจึงเลือกวงเวียนใหญ่

ตอนแรกที่วางแผนไว้กะว่าจะนั่งรถเมล์หรือรถกระป๋องไป "วงเวียนใหญ่" แต่ตอนเช้ารอรถได้ห้านาทีรู้สึกว่าแม่งทำไมไม่มาซักทีวะ กลัวว่าจะเสียเวลาเลยวิ่งไปพลางถ้ารถมากะว่าค่อยโบกเอา แต่พอเอาเข้าจริงดันมัวแต่วิ่งไม่ได้สนใจว่ารถมาไม่มาเลยทำให้ในที่สุดก็เลยวิ่งไปถึง "วงเวียนใหญ่"

พอวิ่งไปถึง "วงเวียนใหญ่" รู้สึกเหนื่อย เหนื่อมาก มากที่สุด จากนั้นก็ลองหาทางเดินไปตรง "วงเวียนใหญ่" ดู ซึ่งตอนนี้ไม่มีสพานลอยคนข้ามแล้ว แต่มีทางใต้ดินที่เดินลอดถนนไปวงเวียนใหญ่แทน ซึ่งดูภายนอกก็ดูสวย ok อยู่ แต่ด้านในนี่ เอ่อ..... (ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) ตอนที่เข้ามาตอนแรกยังมืดอยู่ก็มีไฟเปิด แต่บรรยากาศวังเวงมาก น่ากลัวอยู่ ประมาณว่าใครอยู่ๆโผล่เกาะด้านหลังนี่พร้อมตกใจแต๋วแตกได้เลย จากนั้นก็วิ่งต่อที่ "วงเวียนใหญ่"

จากการสังเกตคนที่มาวิ่งนั้นส่วนใหญ่เป็นผู้ชายทั้งนั้น ตอนนั้นตีห้าครึ่งไม่มีสาวๆ มาวิ่งเลยมีแต่อาม๋ามาเตรียมตัวที่จะรำ "ไทเก๊ก" ตอนที่ผมสังเกตผมเดินอยู่ (เพราะเหนื่อย) จากนั้นผมก็วิ่งต่อ ปรากฎว่าวิ่งไปได้แค่รอบเดียวก็ไม่ไหวแล้วเหนื่อยมาก แล้วก็บ่นกับตัวเอง "สงสัยจะแก่แล้วหรือไม่ก็อ้วนมากเกิน" จากนั้นก็เดิน warm down ซักจนกระทั่ง 6 โมงเช้า (เดาเอาสังเกตจากความสว่าง) ก็สังเกตุว่าเริ่มมีสาวๆและเด็กๆมาวิ่งแล้ว จากนั้นผมก็เดินกลับไปที่ป้ายรถเมล์เพื่อที่จะขึ้นรถกลับบ้าน (เดินต่อไม่ไหวแล้ว) ซึ่งแน่นอนต้องเดินลอดทางใต้ดินอีกรอบ คราวนี้ไฟมันปิด มืดมาก เดินไปพร้อมกับใจตุ้มๆต่อมๆ ความรู้สึกเหมือนในฉากเจอผีของเรื่อง "The eyes" ที่เป็นฉากในรถไฟฟ้าใต้ดินเลย ผมไม่คิดอะไรรีบวิ่งทางลอดไปโผล่อีกฝั่งนึง จากนั้นเดินมาที่ป้ายรถเมล์

ตรงป้ายรถเมล์ มี 7/11 อยู่ด้วยผมเลยแวะซื้อ Sponser มาขวดนึงมากิน แล้วพบว่าหลังจากออกกำลังกายเสร็จแล้วดื่ม Sponsor มันเป็นความรู้สึกที่ "ซาโตริ" จริงๆ ทำให้รุ้สึกสดชื่นขึ้นมาทันใด จากนั้นก้นั่งรถกลับบ้าน

หลังจากนั้นลองมาตรวจสอบระยะทางที่เราวิ่งไปวงเวียนใหญ่ดูปรากฎว่าเกือบ 3 km นี่สินะเป็นสาเหตที่ทำให้เหนื่อยมากเมื่อถึง "วงเวียนใหญ่" หลังจากออกกำลังกายเสร็จวันนั้นมาทำงานด้วยความอ่อนเพลียมากมาย กินกาแฟกระป๋องเหมือนไม่ช่วยอะไร ล้างหน้าก็แล้ว ตกลงต้องใช้หมากฝรั่งช่วย ต้องเคี้ยวตลอดจะได้ไม่หลับ ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมาก หวังว่าร่างกายจะชินกับการวิ่งอย่างงี้เร็วๆ

หมายเหตุ "ซาโตริ" คืออะไรลองไปอ่านตาม link นี้ http://tulip.bu.ac.th/~kanong.p/zen.htm